ԿԻՆՈՄԱՐԴ: ֆիլմ >>> Մորիս, մաս 2-րդ՝ 2-ից

Երջանկության որոնումը

Հետաքրքիր է, թե ինչպես հիասթափված և շփոթված Մորիսը օգնություն է փնտրում մի բժշկից և ապա մի հոգեբանից, որպեսզի «բուժի» իր նույնասեռական հակումները: Հոգեբանը նախ նրան խորհուրդ է տալիս «ամրապնդել իր առնականությունը»՝ խաղալով թենիս և կրելով զենք: Իսկ հետագայում նրան խորհուրդ է տալիս գնալ հաստատվել մի այլ երկրում, քանի որ Անգլիան երբեք չի փոխվի: «Սա մի երկիր է, որը երբեք հակված չի եղել ընդունել մարդկային բնությունը», - հայտարարում է նա:

Մորիսը հասկանում և բացահայտում է ինքն իրեն և ընդունում է իր ինքնությունը շնորիվ մի այլ անձի խիզախության ու հաստատակամության, մի մարդ, ով Մորիսի կյանքում է հայտնվում անսպասելիորեն: Մորիսը ծանոթանում է Ալեք Սկադերի (Րուփերթ Գրեյվս) հետ, ով Կլայվի տան սպասարկուներից մեկն է: Նրանք գիշերում են միասին, որը փաստորեն Մորիսի համար իր առաջին իսկական սեռական փորձն է: Երբ Մորիսի կասկածանքները շանտաժի ենթարկվելու մասին փարատվում են, նա սկսում է ավելի լուրջ վերաբերվել Սկադերին, սակայն, այս վերջինս պայմանավորված է գաղթել Արգենտինա:

Արդյո՞ք երկու սիրահարները կմնան միմյանց հետ: Սկադերը կվերանայի՞ իր երկրից հեռանալու մտադրությունը: Մորիսը կկարողանա՞ հաշտվել իր խայտառակության և կարիերայի ոչնչացման հեռանկարին: Արդյոք այս երկուսը կկարողանա՞ն դիմանալ հասարակության կողմից նրանց մեկուսացման և մարգինալացման ճնշումներին: Եվ, հավանաբար, ամենաբարդ հարցը՝ արդյոք նրանք կկարողանա՞ն խաղալ իրենց հարաբերության, ինչպես նաև էությամբ դասակարգային հասարակարգի նորմերի խախտման հետևանքների հետ: Մի խոսքով՝ արդյոք այս երկուսի սերը կկարողանա՞ նվաճել իրենց հարաբերությունից բխած բոլոր դժվարությունները: Ֆիլմը միայն մասամբ է պարզաբանում այս հարցերը:

Էդուարդ Մորգան Ֆորսթերը

Թաքցրած վեպը

Էդուարդ Մորգան Ֆորսթերը (1879-1970) գրել է «Մորիս» վեպը 1913 թ. և վերանայել է այն 1932 թ. և կրկին 1959-1960 թ.: «Մորիսը» /պատկանում է վեպերի այն տեսակին, որը քննարկում է գլխավոր հերոսի պատանեկությունից երիտասարդություն անցման հոգեբանական և բարոյական հետևանքները: Սա մի անցում է, որի ընթացքում հերոսի անձնավորության մեջ ի հայտ եկող փոփոխությունները չափազանց կարևոր են: Այս կոնկրետ դեպքում գլխավոր հերոսը մի նույնասեռական տղա է, ով աստիճանաբար բացահայտում է իր կողմնորոշումը:

Ֆորսթերը իր վեպը հիմնել է իրական մարդկանց՝ բանաստեղծ և ակտիվիստ Էդուարդ Կարփենթերի (1844-1929) և նրա զուգընկեր Ջորջ Մերիլի (1866-1928) կերպարների վրա: Ջորջ Մերիլը ունեցել է աշխատավորական ծագում: Ֆորսթերը այցելել է նրանց 1912 թ. և խորապես տպավորվել նրանց հարաբերությունից և համատեղ կյանքից, չնայած իրենց դասակարգային տարբերություններին:

Ջորջ Մերիլը (ձախ) և Էդուարդ Կարփենթերը:

«Մորիսը» պարունակում է շատ թեմաներ, որոնք սովորաբար Ֆորսթերը մշակել է իր վեպերում, ինչպես հակադրվելը դասակարգային և ազգային կապանքներին՝ լիարժեք ապրելու համար սիրային հարաբերությունը: Հաշվի առնելով իր սեփական նույնասեռականությունը՝ սա հաստատ նրա առավել անձնական վեպն է:

Նա, այդուամենայնիվ, հրաժարվել է վեպը հրատարակել իր կենդանի ժամանակ հիմնականում երկու պատճառով: Առաջինը՝ ժամանակին նույնասեռականությունը անօրինական է եղել Բրիտանական Կայսրության մեջ և հասարակության վերաբերմունքը ևս շատ թշնամական է եղել նույնասեռականության հանդեպ: Ֆորսթերը պարզապես խուսափել է իրավական տարաձայնություններից և հասարակական սկանդալներից: Երկրորդը՝ նրա կարծիքով այս վեպը չի ունեցել համաչափ գրական արժանիքներ, որքան իր այլ վեպերը՝ ինչպիսիք են «Տեսարանով մի սենյակ» (1908 թ.), «Հովարդս Էնդ» (1910 թ.) և «Ճամփորդություն դեպի Հնդկաստան» (1924 թ.):

Առաջին անգամ այս վեպը հրատարակվել է 1971 թ.՝ Ֆորսթերի մահից անմիջապես հետո: Դրան հետևել է պատմվածքների մի հավաքածու 1972 թ., որը կոչվում էր «Գալիք կյանքը» և որում նույնպես քննարկվել է նույնասեռականության թեման: