Լավ ու վատ կարծրատիպերը
Հետաքրքիր է, որ չնայած Փինյոնը չի փոխում իր սովորական մեղմ և աննկարագիր վարքագիծը, բայց հենց իր նույնասեռականության «լուրը» տարածվում է գործարանում և բոլորին թվում է, թե նրան վերջապես «դուրս բերեցին թաքստոցից» տնօրինությունը և գործընկերները, բացառությամբ օրիորդ Բերթրանի (Միշել Լերոք), անմիջապես փոխում են իրենց վերաբերմունքը նրա նկատմամբ:
Հանկարծ Փինյոնը սկսում է ընկալվել որպես էկզոտիկ և առեղծվածային մի անձ, գրեթե մի աստղ, և իր հասարակական կարգավիճակը թե՛ հիմնարկում և թե՛ ընտանիքում լիովին փոփոխվում է: Նույնիսկ Ֆելիքս Սանթինին (Ժերար Դեփարդյե), ով մի նեղմիտ մաչո և հոմոֆոբ աշխատակից է, փոխում է իր վերաբերմունքը:
Մյուս կողմից՝ կան նաև մութ և տխուր դրսևորումներ: Փինյոնի գործընկերներից մի քանիսի հակազդեցությունն ապացուցում է, թե նույնիսկ Ֆրանսիայի պես քաղաքակիրթ հասարակության մեջ դեռ որքան ամրապնդված է տգիտությունը նույնասեռականության վերաբերյալ (օրինակ՝ դրա շփոթելը մանկապղծության հետ), և ինչպես դա կարող է հանգեցնել ատելության և բռնության:
Առաջընթաց
Այս շատ զվարճալի ֆիլմը նկարահանվել է «Խենթուկների վանդակը» (The Birdcage/Клетка для чудаков) ֆիլմից ուղիղ 23 տարի անց։ Այն մեկ այլ հաջող ֆրանսիական կատակերգություն է, որի սցենարը գրել է հենց Ֆրանսիս Վեբերը («Թաքստոցը» ֆիլմի ռեժիսորը):
Հետաքրքրական է, որ «Խենթուկների վանդակը» ֆիլմում, հակառակ «Թաքստոցը» ֆիլմի, այդ «թուլամորթ» նույնասեռական տղամարդիկ են, ովքեր փորձում են ձևացնել, թե իրենք «նորմալ» տարասեռականներ են: Այս հուզիչ փաստը ցույց է տալիս, թե մի հասարակություն կարող է այնքան առաջընթաց արձանագրել ընդամենը երկու տասնամյակների ընթացքում, որ նույնասեռականությունը, կորցնելով իր տաբու լինելու կարգավիճակը, ծառայի որպես ապահովության երաշխիք տարրասեռական մարդու համար:
Հարկ է նշել, որ «Թաքստոցը» ֆիլմի հաջողությունից հետո Վեբերը գրել է նրա պիեսի տարբերակը, որը առաջին անգամ բեմադրվել է 2014 թ. Փարիզում:
ՖԻԼՄԻ ԿԱՅՔԸ >>> ԱՅՍՏԵՂ
IMDb ԳՆԱՀԱՏԱԿԱՆԸ
|
7.1 / 10
|
ՄԵՐ ԳՆԱՀԱՏԱԿԱՆԸ
|
7 / 10
|
ԿԱԴՐԵՐ ՖԻԼՄԻՑ >>>
 |
| - Այդ որ մի աղջիկ է ձեզ մերկացրել, լավ չէ: |
ֆիլմի ռեժիսորը և գլխավոր դերասանները >>>
No comments:
Post a Comment